ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ

1) ΠΟΛΛΑ ΤΟΥΦΕΚΙΑ ΠΕΦΤΟΥΝΕ ( ΣΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΣΚΟΤΩΜΟ ΤΟΥ ΓΑΡΑΝΤΖΑΙΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΑΓΓΕΛΗ ΠΕΤΡΟΒΑ )

Πολλά τουφέκια πέφτουνε στη ρίζα στη Γαράντζα
Κάνε σε γάμο τα 'ριχναν, κάνε σε πανηγύρια.
Μήτε σε γάμο τα 'ρίχναν μήτε σε πανηγύρια,
ο Αγγελής ο Πέτροβας , με τον Κολοκοτρώνη
Έτσι τα συμφωνήσανε για να γλιτώσουν όλοι.
Να κάμουν ψευτοπόλεμο, να γελαστούν οι Τούρκοι
πούρχουνταν απόκοντα, με αρκετό λεφούσι
και με φιρμάνι  του Πασά, να κάψουν τη Γαράντζα
να μην αφήσουν τιποτ' όρθιο, ουδέ πέτρα παν' στην άλλη.
Κολοκοτρώνης φώναξε, μ' όλη τη δύναμη του.
Μη μας βαρείς βρε Αγγελή μη μας παραχουγιάζεις,
τ' έχω παιδιά κι ΄είναι ζουρλά, ρίχνουν και σε σκοτώνουν,
Κι 'ετσι όπως πολέμαγαν , στα ψεύτικα στ' αστεία,
μια σφαίρα ξεπετάχτηκε σφαίρα φαρμακωμένη,
τον Αγγελή εσκότωσε στο ντάλα μεσημέρι
Πήραν  νεκρό τον Αγγελή όλοι οι Γαραντζαίοι ,
τον φέρανε στην εκκλησία τον βάλανε στην κάσα.
Οπ' έφτασε κι Αγάς με τα πολλά φουσάτα.
Είδεν ο ίδιος το κακό και όλοι οι Γαραντζαίοι,
ζήτησαν απ' τον Αγά τουφέκια, βόλια και μπαρούτη ,
να κυνηγήσουνε μαζί τους κλεφτοκοτρωναίους
Μα πριν καλοκινήσουνε για τον μεγάλο κλέφτη
λεβέντης φτεροπόδαρος και βέρα Γαραντζαίος ,
τρέχει από παράδρομο, βρίσκει τους κλέφτες
και το μαντάτο δίνει.
Στήσαν αμέσως τη χωσιά σε τόπο ασφαλισμένο
και περίμεναν τον Αγά τον παραφουσκωμένο
και μόλις έφτασ' ο Αγάς αμέριμνος καβάλα
εδέχτη τα σμπάρα των κλεφτών , π' ήταν γι αυτόν λαχτάρα.
Κι' οι Γαραντζαίοι π ' ήταν πίσω πίσω
τους κλέφτες δήθεν σημαδεύανε , τους Τούρκους εσκοτώναν
κι ' έτσι στη μάχη που έγινε , μεσ ' τη μικρή τη χούνη
Τούρκος δεν έζησε κανείς, δεν έμεινε ρουθούνι

2) ΓΑΡΑΝΤΖΙΩΤΟΠΟΥΛΕΣ
Το ξεροβούνι θλίβεται το πλατανάκι κλαίει
κι ' η Παναγιά η Αράχωβα στέκεται πικραμένη
Στέκει και διαλογίζεται, κλαίει κι ' αναστενάζει.
Θεέ μ' σαν τι να γίνηκαν, οι Γαραντζιωτοπούλες,
που πήραν τον ανήφορο, σαν τις περδικοπούλες
Στο σταυροδρόμι πέρασαν, γίνηκαν δύο μπουλούκια
Το ' να απ ' την Αγία Παρασκευή, πηγαίν' στο Μαυρονέρι,
τ' άλλο το μεγαλύτερο , τραβάει για το κάστρο.
Μπροστά καρτέρι βρήκανε, χιλιάδες Αραπάδες.
Οι παπαδιές φωνάξανε, φωνή ως τα Ουράνια.
Όσες είστε χριστιανές και το Χριστό  αγαπάτε,
ελάτε εδώ μαζί με μας πιαστήτε στο χορό μας
σκλάβες για να μην πέσουμε , εις τους στραβαραπάδες.
Όλες πιαστήκαν στο χορό και στο γκρεμό επέσαν.

3)ΤΩΝ ΓΑΡΑΝΤΖΑΙΩΝ
Κλαίνε τα μαύρα τα βουνά , παρηγοριά δεν έχουν
Δεν κλαίνε για το ψήλωμα, δεν κλαίνε για τα χιόνια
Η κλεφτουργιά τ' αρνήθηκε και ροβολάει στους κάμπους
και το τετράζι το βουνό, που ν' ψηλότερο απ τ ' άλλα
λέγει στα χαμηλότερα Μαρίτζα- Ξεροβούνι
-Που ' ναι ο Μήτρο Πέτροβας κ' οι άλλοι Γαραντζαίοι ;
Σαν που να ψένουνε σφαχτά, να ρίχνουν το λιθάρι ;
- Κατέβηκαν στα χαμηλά, να φτιάσουνε ταμπούρια
Γιατ ' έρχεται ο Ιμπραήμ πασάς με Τούρκους κι Αραπάδες.

4) ΓΑΡΑΝΤΖΙΑΝΗ
Μια κόρη μια Γαραντζιανή, ωχ Ελένη μου μελαχροινή
μια κόρη απ'το Μπογάζι, ολ' ομορφιά και νάζι
Στο Βυνακούλι έχ' αργαλειό, ωχ! μαύρα τα μάτια π' αγαπώ
στη κουτσουπιά το χτένι , Ελένη ζηλεμένη
Θεέ μ' να τσακιστεί τ' αντί, ωχ! Ελένη Γαραντζιανή.
Να σπάσει και το χτένι, όπου τους νιους μαραίνει.
Να μείνει η κόρη μοναχή, ωχ! Ελένη Γαραντζιανή.
Να βγαίνει στο Μπογάζι , που μας έβαλε μαράζι.

5) ΣΤΟΝ ΚΛΕΦΤΗ ΒΑΣΙΛΗ

Βασίλη κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης και ν'αποκτήσεις
πρόβατα ζευγάρια κι αγελάδες. Εγώ μάνα δεν κάθουμαι ,
να γίνω νοικοκύρης και να 'μαι σκλάβος των  Τουρκιών ,
κοπέλι των γερόντων , θα πάρω το τουφέκι μου,
θα ζώσω το σπαθί μου και θα 'βγω δίπλα στα βουνά,
να πα να βρω τους κλέφτες , να βρω το Μήτρο Πέτροβα ,
το Διαμαντή το Γκότση το φίλο και το Γιαλαμά κι'όλους τους Γαραντζαίους
που πολεμούνε την Τουρκιά και τους Αρβανιτάδες.
Κι ' όσο ειν ' ο κλέφτης ζωντανός, Τούρκο δεν προσκυνάει
κι 'αν πέσει το κεφάλι του, δε μπαίνει στο ταγάρι
Το παίρνουν οι σταυραετοί, να θρέψουν τα παιδιά τους
να κάνουν πύχη το φτερό και πιθαμί το νύχι.